بلاگدیگرفناوری

چرا سازندگان هارد دیسک روی ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA سرمایه‌گذاری می‌کنند؟

جامعه پژوهشی درمورد پتانسیل DNA برای عملکرد به‌عنوان ابزاری برای ذخیره‌سازی آرشیوی طولانی‌مدت هیجان‌زده محسوب می‌شود که تا حد زیادی به آن علت است که دی‌ان‌ای بسیار متراکم است و ازنظر شیمیایی برای ده‌ها هزار سال پایدار است و الگویی دارد که بعید است نحوه خواندن آن را فراموش کنیم.

درحالی‌که پیشرفت‌های جالبی وجود داشته، به‌علت هزینه بالا و سرعت بسیار پایین خواندن و نوشتن، تلاش‌ها عمدتاً محدود به جامعه پژوهشی مانده است. این‌ها مشکلاتی هستند که باید پیش از عملی‌شدن ذخیره‌سازی مبتنی‌بر دی‌ان‌ای حل شوند. بنابراین، شنیدن این خبر موجب شگفتی است که سیگیت، غول ذخیره‌سازی داده‌ها با یک شرکت ذخیره‌سازی مبتنی‌بر DNA به نام کاتالوگ وارد همکاری شده است.

ارز تکنیکا برای پی بردن به این مسئله که فناوری این شرکت چقدر به کاربردی‌شدن نزدیک است، با هیونجون پارک، مدیرعامل شرکت کاتالوگ صحبت کرد. پارک اشاره کرد که رویکرد کاتالوگ در دو سطح غیرمنتظره است: داده‌ها را آن‌طور که انتظار دارید، ذخیره نمی‌کند و اصلاً روی ذخیره‌سازی آرشیوی تمرکز ندارد.

ذخیره‌سازی متفاوت

دی‌ان‌ای مولکولی است که می‌توان آن را به‌عنوان آرایه خطی از بازها درنظر گرفت که هر باز یکی از چهار ماده شیمیایی متمایز است: A، T، C و G.

به‌طور معمول، از هر باز DNA برای نگه‌داری دو بیت اطلاعات استفاده می‌شود و مقادیر بیت‌ها توسط باز خاصی که وجود دارد، مشخص می‌شود. بنابراین، A می‌تواند رمزکننده ۰۰ باشد، T می‌تواند رمزکننده ۰۱ باشد، C می‌تواند ۱۰ را رمزگذاری کند و G می‌تواند ۱۱ را رمزگذاری کند. به این شیوه، مولکول AA از توانایی رمزگذاری ۰۰۰۰ برخوردار است، درحالی‌که AC می‌تواند ۰۰۱۰ را رمزگذاری کند و به همین ترتیب.

ما می‌توانیم مولکول‌های دی‌ان‌ای به طول صدها باز را با کارآیی بالا سنتز کنیم و می‌توانیم توالی‌های جانبی را اضافه کنیم که معادل اطلاعات سامانه فایل‌بندی است که به ما می‌گوید قطعه‌ی واحدی از دی‌ان‌ای کدام قطعه از داده‌های باینری را نشان می‌دهد.

مشکل این رویکرد آن است که هرچه رشته بیت‌هایی که می‌خواهید ذخیره کنید، طولانی‌تر باشد، زمان و هزینه بیشتری می‌برد. سخت‌افزارهای رباتیک واکنش‌های سنتر را انجام می‌دهند و هر واحد سخت‌افزاری می‌تواند در هر زمان فقط یک مولکول دی‌ان‌ای را سنتز کند.

مواد خامی که سخت‌افزار از آن برای سنتز استفاده می‌کند، نیز هزینه‌ای به هر مولکول ذخیره‌شده اضافه می‌کند. درحالی‌که این نگرانی برای پروژه‌های کوچک وجود ندارد، اگر شروع به ذخیره‌سازی مقادیر عظیمی از داده‌ها کنید، هزینه‌ها به سرعت بالا خواهد رفت. به‌گفته‌ی پارک، با فرض هزینه سنتر ۰٫۰۳ سنت به ازای هر باز و با درنظر گرفتن حجمی در حد گیگابایت، هزینه به چند میلیون دلار خواهد رسید که پول بسیار زیادی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا